دلتنگِ تو ام هر شبِ مهتاب و تو انگار نه انگار                                     یک عمر شدم خسته و بی خواب تو انگار نه انگار                                  با هر نفسم.آه هوا جان به لبم باز ببینم حالم شده                               چون ماهیِ بی آب و تو انگار نه انگار                                                    یک روز تو را دیدم و با هر نگهت شعر سرودم تقدیم نمودم غزلی ناب و تو انگار نه انگار                                                                            گفتم بده یک جرعه از آن قهوه ی چشمت که بنوشم دیدی شده چشمم پُرِ سیلاب و تو انگار نه انگار               تا غرق نگاه تو و آرامش دریای تو گشتم. رفتی و شدم راهیِ گِرداب و تو انگار نه انگار